اگرچه افراد بسیاری نسبت به عقرب ها محتاط هستند و از آنها می ترسند، اما باید گفت اکثر عقرب ها برای انسان غیر کشنده می باشند. در این مقاله به بررسی بخش هایی از زندگی عقرب ها می پردازیم و به زیستگاه عقرب ها نگاهی دقیقتر می اندازیم.
عقرب چیست؟
چیزی در حدود 390 میلیون سال پیش اجداد غول پیکر عقرب ها به شکل هیولاهایی در زیر دریا زندگی می کردند. این بندپایان باستانی که زمانی بر زمین و دریا حاکم بودند تنها از نظر اندازه با نوادگان امروزیشان تفاوت داشتند.
در واقع عقرب ها با وجودی که از انواع بندپایان هستند اما در گروه حشرات قرار نمی گیرند، بلکه عضو خانواده عنکبوتیان می باشند. عقربها بدن های دو بخشی، هشت پا، دو پدیپالپ و دمی مجهز به نیش زهرآگین دارند. سراسر بدن عقرب ها توسط پوشش بیرونی سختی از جنس کیتین احاطه شده است. ساختار بدن آنها چنان مقاوم است که عقرب ها را قادر ساخته از تمامی انقراض های متعدد رخ داده طی میلیون ها سال، جان سالم بدر ببرند.
زیستگاه های مختلف عقرب ها
عقرب ها جانداران فوق العاده متنوعی هستند و در سراسر جهان زندگی می کنند؛ اگرچه اغلب انسان ها تصور می کنند تنها زیستگاه عقرب ها بیابان است، اما این بندپایان را در اقلیم های مختلف دیگر نیز می توان یافت.
یک. کویر، مهم ترین زیستگاه عقرب ها
زندگی در کویر می تواند برای هر جانداری بسیار طاقت فرسا باشد. درجه حرارت مناطق کویری به دلیل عدم وجود رطوبت در این منطقه، به شدت متغیر است. در طول شب ها دمای بیابان به نقطه انجماد نزدیک می شود و اما در طول روز دمای این مناطق به بیش از 38 درجه سانتیگراد می رسد.
با وجود حاکم بودن شرایط جوی نامساعد در کویر، برخی از انواع عقرب ها از جمله عقرب سمی استالکر در بیابان ها زندگی می کنند. عقرب استالکر در یکی از خشک ترین مناطق جهان در شمال آفریقا به زندگی خود ادامه می دهد. این عقرب با زندگی در الجزایر و نیجر، اتیوپی و خاورمیانه، وحشتناک ترین شرایط بیابانی را تجربه می کند. استالکر برای لانه سازی مناطق سنگی خاکی را به تپه‌های ماسه ای ترجیح می دهد.
دو. جنگل
در جنگل های گرم و مرطوب غرب آفریقا، عقرب امپراطور سیاه زندگی می کند. امپراطور سیاه با بدن سیاه براق خود، بزرگترین گونه از عقرب ها می باشد. طول سر تا دم این عقرب بزرگ28 سانتیمتر است و می تواند 28 گرم وزن داشته باشد؛ عقرب های امپراطور در لابلای آوارهای جنگلی، در زیر برگ های افتاده، ساحل رودخانه ها، و لانه موریانه ها زندگی می کنند.
سه. کوهستان
کوه‌های مرتفع یکی دیگر از انواع زیستگاه های عقرب ها هستند. یک گونه عقرب به ناماوروبتروس هاسکاران در پرو در ارتفاع 4910 متری از سطح دریا یافت شده است. دراین مکان غلظت مؤثر اکسیژن، تقریباً به اندازه نیمی از اکسیژن موجود در سطح دریا است. حیوانات معدودی قادر به زنده ماندن در این ارتفاع هستند اما این عقرب و سایر اوروبتروس‌ها موفق به بقا و لانه سازی در زیر صخره ها و شکاف های این ارتفاعات شده اند.
توانایی عقرب ها در سازگاری با محیط
موفق بودن در چنین محیط های متنوعی، نیاز به یک سیستم پیشرفته برای سازگاری با شرایط مختلف محیط دارد که عقرب ها به خوبی از آن برخوردارند.
درجه حرارت
عقرب ها برای زندگی در برخی زیستگاه ها که بعد از سرمای منجمد کننده شب، افزایش دمای شدید در طول روز را تجربه می کند، باید در برابر تغییرات دما، مقاوم بالایی داشته باشند. آزمایشات انجام شده برای بررسی میزان مقاومت عقرب ها نسبت به تغییرات دما نشان میدهد عقرب ها بسیار مقاوم هستند. عقرب ها حتی اگر منجمد شوند، چند روز بعد و با ذوب شدن یخ ها به زندگی عادی باز می گردند؛ زنده ماندن در چنین شرایطی، مستلزم کاهش سرعت سوخت و ساز بدن است.
در زمان سختی، مانند خشکسالی یا سرما یا وقتی که طعمه کمی وجود دارد، عقرب ها با کاهش متابولیسم بدن خود به حالتی شبیه به خواب زمستانی می روند. برای این کار ابتدا جایی را نقب می‌زنند و در آنجا متابولیسم خود را کند می کنند؛ به این ترتیب می توانند با کمترین میزان مواد غذایی و اکسیژن به زندگی خود ادامه دهند. همچنین عقرب ها می توانند متابولیسم خود را به سرعت به حالت طبیعی باز گردانند تا در صورت امکان دسترسی به طعمه آن را به سرعت شکار کنند.
رایجترین مکان های لانه سازی و زیستگاه عقرب ها
عقرب ها دوست دارند زیر یا داخل جاهایی همچون موارد زیر زندگی کنند.
پوست درخت
نرده دیوار
الوارها یا تکه های چوب
سنگ های بزرگ و متوسط
پیاده روهای بتونی و ایوان
زباله و مواد انباشته
برخی از گونه های عقرب در حفره های زیرزمینی زندگی می کنند
عادت، زیستگاه و پراکندگی عقرب ها
عقرب ها موجوداتی شب کار هستند که در طول روز، خود را در زیر قطعات روی هم انباشته چوب، لابلای سنگ ها، زیر پوست درختان، درون شن و ماسه ها، داخل شکاف ها و سوراخ ها و در چیزهای مختلف انباشته شده روی زمین و غیره پنهان می کنند.
آنها در طول شبها، برای شکار و تغذیه از محل زندگی خود بیرون می آیند. تمام گونه های عقرب، گوشتخوار و شکارچی هستند؛ منبع غذایی اصلی عقرب ها، انواع حشرات، عنکبوتها و سایر حیوانات کوچک می باشد. آنها طعمه های خود را توسط انبرهای خود نگه می دارند و به قطعات کوچکتر تقسیم می کنند. اما برای کشتن آنها، نیش زهرآگینشان را به کار می برند؛ تغذیه عقرب ها به این شکل است که ابتدا شیره معده خود را به بدن حشره منتقل می کنند سپس عصاره هضم شده آن ها را می مکند. همنوع خواری نیز از رفتارهای رایج در میان عقرب ها است به طوری که در شرایط کمبود مواد غذایی، این جانوران برای زنده ماندن حتی می توانند نوزادان خود را هم بخورند.
در هنگام راه رفتن، عقربها پاهای خود را به صورت افقی حرکت داده و آن ها را در جلوی خود قرار می دهند. آن ها همچنین از پاهایشان تا حدودی به عنوان حسگر و نیز به عنوان اندام های لازم برای شکار، استفاده می كنند.
بدن عقرب ها در شرایط مختلف، اشکال متفاوتی به خود می گیرد؛ به عنوان مثال در بعضی موارد بر روی پاها بلند می شوند و دم یا متازوم را به سمت جلو خمیده می کنند. گاهی هم ممکن است بدن، پایین نگه داشته شود،در این حالت اغلب دم در پشت کشیده می شود و فقط در بخش انتهایی کمی انحنا دارد.
در عقرب ها حس لامسه به خوبی توسعه یافته است. گفته می شود که پکتین ها اندام‌های لمسی خاصی هستند. همه عقرب ها دید ضعیفی دارند و ناشنوا هستند. تأثیر سم اکثر عقرب جدی نیست و در انسان و پستانداران بزرگ جثه، فقط باعث درد، تورم موضعی و تغییر رنگ می شود. زهر عقرب هیچ تأثیری بر خودش ندارد.
عقرب ها موجودات غیر اجتماعی و منزوی هستند و هرگز به صورت گروهی زندگی نمی کنند. اگر دو عقرب در زیر یک سنگ پیدا شوند، حتماً یکی مشغول به خوردن دیگری است. همه عقربها زنده زا هستند؛ ماده عقربها تا زمان اولین پوست اندازی نوزادان خود، آن ها را بر روی پشت خود حمل می‌کنند.
پراکندگی عقرب
عقرب ها ساکنان مناطق گرم سراسر جهان هستند؛ با این حال، ممکن نیست در نیوزیلند، پاتاگونیای جنوبی و جزایر قطب جنوب،عقرب بیابید.
سم عقرب کش پیگانیک - خرید کنید